Thursday, May 11, 2006

ΟΣΦΠ-ΑΕΚ vs Ποδόσφαιρο


Κάθε Μάιο δύο από τις σχολικές ομάδες ποδοσφαίρου της ενορίας μας βρίσκονται αντιμέτωπες στον τελικό του κυπέλλου. Οι διαδικασίες του κατορθώματος διαφέρουν σε κάθε αγωνιστική περίοδο, διότι στην ενορία μας κυβερνούν οι επτά σοφοί σε γιαλαντζί παραλλαγή και δεν μπορούν να αποφασίσουν για την καλύτερη, από φόβο μήπως κακοκαρδίσουν αυτούς που τους θεωρούν σοφούς και δεν τους ξαναψηφίσουν.

Φέτος ο τελικός συνέπεσε με την πενταήμερη αλλά, επειδή κανένας καθηγητής δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη του συνοδού, η ΑΔΕΔΥ κήρυξε γενική απεργία. Η ιδέα ξεσήκωσε και τους ελάχιστους εργαζόμενους της ΓΣΕΕ που συμφώνησαν να συνδυάσουν τον τελικό καταθέτοντας στεφάνι στο Μάλτεπε αντί για τις δόσεις του καταναλωτικού δανείου, και να συνεχίσουν μέχρι την 28η Οκτωβρίου το γλέντι που ξεκίνησαν το Πάσχα.

Ως συνοδοί τελικά επιστρατεύτηκαν οι γνωστοί-άγνωστοι χούλιγκαν, καμιά εικοσαριά διμοιρίες των ΜΑΤ, αγνώστου αριθμού και ταυτότητας τουρκικά καταδρομικά και οκτώ χιλιάδες σούβλες, ενώ παράλληλα, επανδρωμένες με βετεράνους βαρελόφρονες, τέθηκαν σε ετοιμότητα η βάση των UFO της Σούδας και οι πιτσαρίες της γύρω περιοχής.

Η μεγάλη ώρα βρήκε τις ομάδες με φρεσκοπλυμένες στολές και σιδερωμένο ηθικό να χαιρετάνε τους ταγματασφαλίτες που ανακατεύτηκαν με τους καταχωρημένους στον Τειρεσία μικρομεσαίους, τον Ευγένιο Σπαθάρη και το Κορίτσι του Μάη.

Κατά τα ειωθότα, το παιχνίδι έγινε σε αργή κίνηση, διακρίθηκε από τις στρατηγικές του κινήσεις και θύμιζε κουκλοθέατρο. Για άλλη μια φορά τα παιδιά δεν χρησιμοποίησαν το κεφάλι τους για κεφαλιές όπως κάνουν στις άλλες ομάδες ποδοσφαίρου παγκοσμίως, αλλά για να σκεφτούν την επόμενή τους κίνηση. Όταν κουράζονταν, ξάπλωναν στο χόρτο σαν ετοιμοθάνατοι. Κάποιοι μάλιστα παρέμεναν για αρκετή ώρα εκεί, αναγκάζοντας τους βουλιμικούς μασέρ και τους χαραμοφάηδες παράγοντες να τρέχουν ανήσυχοι προς το μέρος τους, με κίνδυνο να χαρακτηριστούν απεργοσπάστες.

Ορισμένοι σπασίκλες που ξεχώρισαν ανήκουν στην κατηγορία εκείνων που θέλουν να σπουδάσουν στο εξωτερικό, όπως έκαναν μερικά από τα μεγαλύτερα ξαδέρφια τους που ωστόσο δεν κατάφεραν να αποφοιτήσουν, καθώς η νοσταλγία για το απορρυπαντικό της γιαγιάς και τη ληγμένη ταραμοσαλάτα του σούπερ μάρκετ της γειτονιάς τους, τους οδήγησε γρήγορα πίσω στην πατρίδα. Άλλωστε, είχαν στ' αυτιά τους τη φωνή των γονιών τους να λέει: "για τα δικά μας παιδιά πάντα υπάρχει μια θέση στα ντόπια ιδρύματα".

Χθες πάντως, μετά το ματς Κλούβιου - Σουβλίτσας, υπήρχε και ένας πραγματικός αγώνας ποδοσφαίρου (Middlesbrough-Sevilla) στην τηλεόραση που η συντονιστική επιτροπή της χαρτοβιομηχανίας ΦΑΚΕΛΑΚΙ Α.Ε. πρότεινε να επαναπροβληθεί την Κυριακή στα matrix του ΟΑΚΑ και της Εθνικής Οδού.

3 comments:

Aphrodite said...

Γιεα σου κι από μένα!

Σε παρακαλώ μπες στο μπλογκ του ΝΔ ξανά και γραψ’του. Και στείλ’του και η-μαιηλ. Από καρδιάς. Ας το κανει ό,τι θέλει αν τον κουράζει. Οχι όμως τέτοιο σταμάτημα. Οχι γι’αυτόν τον λόγο. Διάδωσέ το σε όποιον ξέρεις. Προσπαθώ κι εγώ με ό,τι έχω.

bidibis said...

basik said "Ορισμένοι σπασίκλες που ξεχώρισαν ανήκουν στην κατηγορία εκείνων που θέλουν να σπουδάσουν στο εξωτερικό, όπως έκαναν μερικά από τα μεγαλύτερα ξαδέρφια τους που ωστόσο δεν κατάφεραν να αποφοιτήσουν, καθώς η νοσταλγία για το απορρυπαντικό της γιαγιάς και τη ληγμένη ταραμοσαλάτα του σούπερ μάρκετ της γειτονιάς τους, τους οδήγησε γρήγορα πίσω στην πατρίδα"



¨οταν βλέπω σεμινα διγενη στην τηλεόραση, μου ρχεται στο νου το ΜΛ-ΚΚΕ και ΚΚΕ (μ-λ)

Σκέφτομαι ότι κάλιστα την ελλάδα θα μπορούσαν να τη λένε, εναλλάκτικα MN ΠΔΕ ή ΠΔΕ (ΜΝ)

Που σημαίνει

Μπουζουκιστάν-Νοσταλγιστάν ΠΔΕ


Οι έλληνες νοσταλγούν ακόμα και εποχές που δεν έζησαν. "Τι ωραία και αγνα ήταν το 1888" θα σου πει ένας μεγάλος. Ένας πιτσιρικάς μπορεί να ονειρεύεται τη δεκαετία το 60. Ακούει φανατικα Καζαντζίδη λές και είναι κανας τραγουδιστής που εμφανίστηκε μετα το 2000

όσο για τα φαγητά της μαμας...
έχει γεμίσει το εξωτερικό με εστιατόρια ελλήνων που η μονη σχεση τους με την κουζίνα ήταν τα φαγητα που τους τάιζε η μάνα τους
όσο για τη διακόσμηση αυτών των φαγάδικων με τα αρχαία αγάλματα διπλα στα made in china τσολιαδάκια, αγορασμένα όλα απο σουβενιραδικο του αεροδρομίου του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ή τις μπουτικερι του μοναστηρακίου... δεν έχω να πω τίποτα!

bidibis said...

basik θα με ενδιέφερε η γνώμη σου για τη eurovision γενικα, και θα ήθελα να μάθω πώς αντιμετωπίζουν το θεσμό στη Γερμανία

Ξέρω, για σένα ένα ποστάκι με αυτό το θέμα ειναι ένα κομάτι κέικ

Δεν πιστεύω να σε βάζω σε κόπο. εκτός αν θέλεις να μεταφέρουμε τον προβληματσμο μας στου Πετρίδη.