Monday, October 20, 2008

Ένα Βερολινέζικο Σαββατοκύριακο

Ο Γιάννης, η Άννα, ο Δημήτρης κι εγώ καθόμασταν στο προαύλιο του Hamburger Bahnhof, ενός πρώην σιδηροδρομικού σταθμού, που εδώ και αρκετά χρόνια έχει μεταμορφωθεί σε μουσείο σύγχρονης τέχνης. Είχε βγει ήλιος και σκοτώναμε σαδιστικά τα τρία τέταρτα που μεσολαβούσαν μέχρι την αναχώρησή τους για το αεροδρόμιο του Schönefeld. Είχαμε μόλις περιπλανηθεί στο εσωτερικό του χαζεύοντας τα έργα του Beuys και του Warhol που φιλοξενούνται εκεί αυτή την εποχή.
Ο Joseph Beuys (1921 - 1986) εξακολουθεί να παραμένει άγνωστος στο (ευρύτερο) «φιλότεχνο» ελληνικό κοινό, και ακόμη δεν έχω καταλάβει ποιος ευθύνεται γι’ αυτό. Αντίθετα, ο Andy Warhol (1928 – 1987) είναι πασίγνωστος ακόμη και σ’ εκείνους που δεν διανοούνται να διασχίσουν το κατώφλι μιας γκαλερί για να μην πω ακόμη και σε εκείνους που εμπαίζουν αυτούς που επισκέπτονται μουσεία…
Μιλούσαμε για την απήχηση του ενός και του άλλου, για την τέχνη γενικότερα, για τον κόσμο που πήγαινε να δει την έκθεση Κυριακή μεσημέρι μετά το φαγητό, ο Γιάννης, η Άννα κι ο Δημήτρης έκαναν συγκρίσεις με το ελληνικό κοινό, για τα ΜΜΕ της ψωροκώσταινας και τις «celebrities» του δεκαπεντάλεπτου.

Είχε μεσολαβήσει ένα διήμερο με πολλή, καλή μουσική (και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά με αυτά τα άτομα;). Την Παρασκευή είχαμε δει τους Last Shadow Puppets σε μια συναυλία – υπόδειγμα: δυο νεαροί και, όπως δείχνουν τα πράγματα ιδιαίτερα ταλαντούχοι (τουλάχιστον για τον έναν είναι βέβαιο) μουσικοί, πλαισιωμένοι από τη Συμφωνική Ορχήστρα της Δρέσδης, απέδιδαν τις εμπνευσμένες συνθέσεις του μοναδικού άλμπουμ τους με μια φλεγματική «englishness», που πατάει γερά στην ιστορία της.
Μετά από εκείνο το βράδυ, το Age of the Understatement έβαλε σοβαρότατη υποψηφιότητα για το στέμμα του «άλμπουμ της χρονιάς».

Η Alicia Keys είναι μια πανέμορφη και ιδιαίτερα χαρισματική νεαρή Μουσικός (με κεφαλαίο «Μ») και ως τέτοια δεν βασίζει το show της σε αλλαγές κοστουμιών και εντυπωσιακά ντεκόρ. Φορώντας ένα απλό T-shirt παίζει πιάνο με τρόπο που θυμίζει την ανυπέρβλητη Carole King, τραγουδάει θαυμάσια, έτσι όπως έκαναν οι καλύτερες ντίβες της soul (και το ίδιο κάνει με άνεση το τρίο - ένας άνδρας, δυο γυναίκες - που ακροβατούν στα φωνητικά, ενώ επτά μουσικοί (πνευστά, ντραμς, πλήκτρα, κιθάρα, μπάσο) συνεργάζονται άψογα και έχουν τη σιγουριά ότι οι εγκαταστάσεις των μικροφώνων τους θα βρούνε θαυμαστό αρωγό την ακουστική της ολοκαίνουριας αρένας O2.



Δεν είχα καμιά όρεξη μετά την απαλλαγμένη από καπνό ατμόσφαιρα να στριμωχτώ στο μπαρουτοκαπνισμένο Bar Hotel για να το παίξω alternative και/ή... underground.

Πήγαμε παραδίπλα, στην Paul-Lincke-Ufer - το όνομα φυσικά είναι του συνθέτη Paul Lincke (1866 - 1946) του Berliner Luft αλλά και του γνωστότερου διεθνώς, κυρίως στην εκτέλεση των Mills Brothers, Glow Worm - εκεί όπου κάποτε υπήρχε το Exil και σύχναζε ο David Bowie με τον Iggy Pop…


10 comments:

petros said...

Πως και ηταν τοσο ακριβο το εισιτηριο της Alicia Keys? Oυτε στην Ελλαδα δε θα ειχε τοσο!

onelittleastronaut said...

Συμφωνω για τους L.S.P. Στο είχα αναφέρει και κατα την επισκεψη σου στα μέρη μας. Μπορει να μην ειναι Ο δισκος της χρονιας αλλα ειναι ενα -επιτελους- indie album που παιζει στο repeat πολυ καιρο τωρα.
Τωρα θελεις στα αληθεια να μαθεις γιατι ο Warhol ειναι γνωστοτερος απο τον Beuys στην Ελλαδα...??
Η τιμη της Alicia Keys οντως ειναι υπερβολικη ακομα και για την Αθηνα

basik-ly said...

Γεια σας Πέτρο και OLA.

Στην Alicia Keys δεν υπήρχε ενιαίο εισιτήριο. Ο Γιάννης κι εγώ καθόμασταν (καλά). Οι άλλοι (όρθιοι) πλήρωσαν 10-15 ευρώ λιγότερα.

Εγώ είμαι fan του Alex Turner από πριν βγει το πρώτο άλμπουμ των Arctic Monkeys, καθώς άκουγα τα κομμάτια τους που κυκλοφορούσαν στο διαδίκτυο πριν πάω για τη συνέντευξη. Χαίρομαι που στα τρία άλμπουμ που υπογράφει με επιβεβαιώνει, αφού για μένα είναι ό,τι καλύτερο βγήκε από την Αγγλία από την εποχή των Weller/Costello (sorry, Damon).

Ωραία διήμερα ή βδομάδα τον επόμενο μήνα:

15/11 Cold War Kids
16/11 Ra Ra Riot

και

20/11 Glasvegas
21/11 Dodos / Mercury Rev / Wolf Parade
22/11 Foals (support: Friendly Fires) / MGMT / Estelle
23/11 Ting Tings
24/11 Fleet Foxes
25/11 Death Cab For Cutie / TV On The Radio

petros said...

Στις 28/11 θα παω να δω τους TV On The Radio στο Μιλανο. €20,70 εχει το εισιτηριο!!! Το προτιμησα απο Βερολινο καθαρα λογω ημερας. Πιο βολικη η Παρασκευη απο την Τριτη.

basik-ly said...

Τους είδα τον Μάιο του 2006. Λέω να τους ξαναδώ. Πολύ καλό άλμπουμ! Εδώ 17 € νομίζω.

"Αισθηματική ηλικία" said...

Της Αγίας Αικατερίνης (μεγάλη η χάρη της) και μια μέρα μετά τα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας του Φεστιβαλ Θεσσαλονίκης μιά ωραία ιδέα είναι το Βερολίνο των TV on the Radio


Το σκέφτομαι...

Disposition21 said...

Επισκέφτηκα την πόλη σου αρχές του μήνα, έτυχε να παίζει κι ο Cohen αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσα να πάω. TV on the Radio το Νοέμβριο..ακούγεται ενδιαφέρον :)

resident said...

Καλημερα!Μου λες σε παρακαλώ αν έχει κάτι κάλο από συναυλίες την εβδομάδα 1-7/11γιατι λέω να έρθω προς τα εκεί?

basik-ly said...

@ resident

Αν είσαι εδώ το Σάββατο έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε Randy Newman (ναι, απ' όσο ξέρω υπάρχουν ακόμη εισιτήρια), Pigeon Detectives, Eyeless in Gaza (!), 3 Doors Down...
2/11 Daniel Johnston
3/11 Al Stewart (!), The Strets, Vampire Weekend
4/11 Black Kids, Jerry Lee Lewis (!)
6/11 Mogwai + The Twilight Sad

Για ό,τι άλλο θέλεις στείλε μου e-mail.

basik-ly said...

Δυστυχώς η συναυλία του Randy Newman (η περιοδεία του όλη νομίζω) αναβλήθηκε.