The Drugs Don't Work - Verve

Πέρα από την πύρινη λαίλαπα της ελληνικής (και όχι μόνο) γης, στη μακρινή Ιαπωνία, διεξάγεται το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου.

Οι επιδόσεις των Ελλήνων (πρωτ)αθλητών είναι μάλλον απογοητευτικές, επέστρεψαν δηλαδή στο επίπεδο που βρίσκονταν πριν ανακαλύψουν τον κ. Τζέκο και τις ντόπες του.

Θυμάστε εκείνη την αθλήτρια με το ξανθό μαλλί και το γυαλί ηλίου που έτρεξε ως γκαζέλα - αν και πάνω από μισό χρόνο τραυματίας - πηδώντας εμπόδια και δηλώνοντας στο τέλος πως είναι γεννημένη ΠΡΩΤΗ, όπως άλλωστε και όλος ο λαός στα πάτρια εδάφη της;

Παρ' όλο που την ξαφνική, νικηφόρα επίδοσή της δεν την πετύχαινε κάτω από Κ.Σ. ούτε καβάλα στο μηχανάκι του "συναθλητή" της Κεντέρη, την υποδέχτηκε ο κ. Παπούλιας (σιγά καλέ, πώς κάνω έτσι; μέχρι και στη Παναγία Σουμελά πιστεύει ο άνθρωπος) και όλοι μαζί καβάλα στο καλάμι πίστεψαν πως είναι κάτι σαν υπεράνθρωποι!

Κάτι θα συνέβη μάλλον τρία χρόνια αργότερα. Κάπου θα χάλασε το DNA της και των συναθλητών της. Ή μπορεί να τους ψιθύρισαν ότι η Kawasaki δεν νοικιάζει μηχανές σε αθλητές-κασκαντέρ για "ατυχήματα".

Οι κακές γλώσσες ισχυρίζονται πως το αγαπημένο τραγούδι της ελληνικής αποστολής (οι πιο κακές μάλιστα επιμένουν πως ο τρόπος που το τραγουδάει η Καραελληνάρα θυμίζει μοιρολόι) είναι το The Drugs Don’t Work.

Άτιμη Kawasaki!