Tuesday, February 10, 2009

59η Berlinale - A

Αν τύχει και βρεθείτε στην Potsdamer Platz, είναι πολύ πιθανόν να ακούσετε ελληνικά σε διάφορα πηγαδάκια έξω από τους βασικούς κινηματογράφους που φιλοξενούν την 59η Berlinale. Θα προέρχονται από τους αποσταλμένους διαφόρων εντύπων, αγοραστές ταινιών, καλλιτέχνες ενός ευρύτερου φάσματος και... κολαούζα.

Το 95% είναι καπνιστές. Στην κατανάλωση καπνού συναγωνίζονται μόνο με τους "ούνα φάτσα, ούνα ράτσα" γείτονές τους. Εννοώ ασφαλώς τους Τούρκους, με τους οποίους, περιέργως πώς, δεν θέλουν να συγκρίνονται. Κόμπλεξ; Πού να δείτε και πώς κυκλοφορούν. Θλιβερές ιστορίες, υλικό για πολλές ταινίες...

Από το - παράλληλο του διαγνωνιστικού - τμήμα ΠΑΝΟΡΑΜΑ είδα μέχρι στιγμής τις εξής ταινίες:

Γκάνγκστερ, ντετέκτιβ, θύματα μπλέκονται σε ένα ελλειπτικό γαϊτανάκι. Σταδιακά και με αρκετά φλας μπακ αποκαλύπτεται μια ιστορία εγκλήματος και εξιλέωσης που μετά βίας ισορροπεί ανάμεσα στη συγχώρεση και την εκδίκηση. Μια σπουδή πάνω στο «απόλυτο κακό», από τον Ulli Lommel, γνώριμό μας από τις πρώτες ταινίες του Rainer Werner Fassbinder. Άλλωστε το - γυρισμένο στο Τέξας και στην Καλιφόρνια, με τον David Carradine - ABSOLUTE EVIL είναι αφιερωμένο σ’ αυτόν.

Βασισμένο στην αληθινή ιστορία του PEDRO, ενός μετανάστη από την Κούβα στο Μαϊάμι των αρχών της δεκαετίας του ’90, ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης Nick Oceano δημιουργεί μια διδακτική ταινία, από αυτές που κάποτε θα (έπρεπε να) αποτελούν τον κορμό της «εκπαιδευτικής τηλεόρασης». Ο Pedro Zamora ήταν ένας από τους χαρισματικούς φορείς του ιού του AIDS που κατάφερε να μιλήσει ανοιχτά για την ομοφυλοφιλία του και να αφυπνίσει αρκετό κόσμο, λαμβάνοντας μέρος στο Real World, ένα ριάλιτι σόου του αμερικανικού MTV. Σε κομβικό σημείο η εύστοχη χρήση του Pictures of You των Cure.

Στην Ινδονησία της δεκαετίας του ’70 μας μεταφέρει το RAINBOW TROOPS που εξυμνεί τις αρετές της μόρφωσης και του Ισλάμ, με έναν αρκετά προπαγανδιστικό τρόπο. Βασισμένο στο βιβλίο του Andrea Hirata και τις αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία. Ευχαριστώ, αλλά δεν με αφορά.

Πολύ περίεργος είναι ο συνδυασμός που επιχειρεί ο Ιάπωνας Ryosuke Hashiguchi στο GURURI NO KOTO (αγγλ. Τίτλος ALL AROUND US), όπου οι οικογενειακές καταστάσεις μπλέκονται με τα πορτραίτα που σκιτσάρει στις αίθουσες δικαστηρίων…

Στη Νέα Υόρκη των αρχών της δεκαετίας του ’80 και για τα επόμενα χρόνια, μέχρι τον θάνατό του το 1991, μας μεταφέρει το AN ENGLISHMAN IN NEW YORK, το δεύτερο μέρος της ζωής του Κουέντιν Κρισπ που είχαμε γνωρίσει τηλεοπτικά ως «Γυμνό Δημόσιο Υπάλληλο». Tο φιλμ αυτό, στο οποίο ο πνευματώδης, μποέμ, εξωφρενικά φαντεζί Κρισπ ενσαρκωνόταν μοναδικά από τον John Hurt, στάθηκε αφορμή να γίνει ευρύτερα γνωστός - και αίφνης περιζήτητος - ο πραγματικά ξεχωριστός αυτός άνθρωπος. Η απαράμιλλη ιδιαιτερότητά του στάθηκε ικανή να του δώσει το status του «resident alien» και την πολυπόθητη άδεια παραμονής στο λατρεμένο του Big Apple. Η ιστορία ενέπνευσε τον Sting στο τραγούδι που έδωσε τον τίτλο στο φιλμ.
Για άλλη μια φορά ο John Hurt δίνει ρεσιτάλ καθώς γίνεται ένα με τον ρόλο του σε ένα έργο που έχει αρκετές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες από την εποχή που η «macho culture» έγινε το ιδανικό της gay κοινωνίας και ρατσιστικά επιχείρησε να περιθωριοποιήσει τη θηλυπρέπεια. Τότε που τα εργατικά κράνη αντικατέστησαν τα μεταξωτά φουλάρια, ενώ το μέικ απ εγκαταλείφθηκε καθώς δεν μπορούσε πλέον να απλωθεί στα μουστάκια.

Το HIGH LIFE είναι μια μαύρη κωμωδία από τον κόσμο των εγκληματιών που αποφυλακίζονται μόνο και μόνο για να διαπράξουν την επόμενη παρανομία τους. Γνωστό το genre, αλλάζουν κάπως οι συνθήκες και οι ατάκες. Προέρχεται από τον Καναδά και την υπογράφει ο Gary Yates.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το LA JOURNEE DE LA JUPE (αγγλ. τίτλος SKIRT DAY), με θέμα παραπλήσιο αυτού που πραγματεύεται το «Ανάμεσα στους Τοίχους». Στη Γαλλία το πρόβλημα με τους μουσουλμάνους μετανάστες επιδεινώνεται, καθώς φαίνεται ολοένα και πιο δύσκολο για άτομα που πιστεύουν στη σαρία ως νομικό πλαίσιο, να πεισθούν για τα πλεονεκτήματα της δημοκρατίας. Μέσα στην τάξη, η καθηγήτρια (Isabelle Adjani) που επιμένει να φοράει φούστα, παρά τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς των μαθητών της, αντικρίζει συμπτωματικά, σε έναν καβγά ανάμεσα στους μαθητές της, ένα όπλο που ανήκει σε κάποιον από τους μαθητές της. Παίρνοντάς το στα χέρια της, τους αναγκάζει, υπό την απειλή του, να συμμετάσχουν στο μάθημά της… Θα ακολουθήσουν πολλές ενδιαφέρουσες εναλλαγές και θα τεθεί ο προβληματισμός πως η προοδευτικότητα εξαρτάται από την εποχή. Όσο σοκαριστική ήταν η θέα μιας γυναίκες με παντελόνι κάποτε, άλλο τόσο είναι οι γυναίκες με φούστα σήμερα. Για σκεφτείτε το!

Ένα road movie στον νορβηγικό βορρά είναι το NORD με τον αυτοπεριεκτικό τίτλο. Ένα παγωμένο Paris Texas, στο οποίο οι μουσικές αναφορές κάντρι είναι παραδόξως, ιδιαίτερα έντονες.

3 comments:

onelittleastronaut said...

...σε γνωρίζω απο την όψη...του καπνού την τρομερή :-)
απο σήμερα το βράδυ, η καλύτερα απο αύριο, μέσα στους καπνούς.. πρότεινε ταινίες..

basik-ly said...

Αύριο, Παρασκευή και 13, στις 17:30, μπροστά στο stand με τα λουκάνικα, μεταξύ CinemaxX και Arkaden, στην Potsdamer Platz;

katiana said...

Συνεχιζω να ζηλευω..!
Φυσικα κι εχουμε την ιδια ταση στο καπνισμα με τους γειτονες Τουρκους..ιδια εφεση στη νωθροτητα και την καλοπεραση..Συγνωμη αλλα ποιος δεν τα θελει αυτα? τα θελουμε ολα αυτα μαζι με την λογικη οργανωση απο τα δυτικα..Πολλα ζηταμε??-))))))