Ο L. επέμενε πως ήταν καλά. Έδειχνε εξουθενωμένος, μα επέμενε. Είχε ξυπνήσει από τις έξι και δεν είχε φάει ακόμη τίποτε…
Βιάστηκα να ετοιμαστώ και να πάω σε μια πολύ πρωινή προβολή του βελγικού BEN X. Θα μπορούσα να είχα μείνει σπίτι και να ασχοληθώ με πολύ σημαντικότερα πράγματα, αντί να παρακολουθήσω αυτό το άχαρο και μάλλον μπανάλ μπες - βγες μεταξύ παιχνιδιού PC και πραγματικότητας. Ακολουθούσε κι άλλη μια προβολή, του DRILLBIT TAYLOR μα δεν είχα καμιά όρεξη…
Έξω μύρισε επιτέλους Άνοιξη… Βρήκα την ευκαιρία να βγω μια βόλτα με τον L., που αναζητούσε κάθισμα ανά πενήντα μέτρα. Όταν βεβαιώθηκα ότι μπορεί να τα καταφέρει μόνος του επέστρεψα σπίτι την ώρα που η J. άφηνε μήνυμα για να ακυρώσει… Εκνευρίστηκα.
Προσπάθησα να συγκεντρωθώ σε κάτι εποικοδομητικό μα στάθηκε αδύνατο. Σπατάλησα χρόνο φυλλομετρώντας έντυπα, με το μυαλό αλλού… Διάβασα τα e-mail μου, μα δεν κατόρθωσα να απαντήσω σε όλα. Τουλάχιστον άκουσα δυο άλμπουμ που έπρεπε προ πολλού να είχα βάλει στην άκρη.
Το βράδυ είχα τελικά ραντεβού με τον Ρ. για φαγητό. Πέρασα δυο ανώδυνες ώρες, τρώγοντας tandoori chicken και κουβεντιάζοντας αρχικά για τις ευρωπαϊκές γλώσσες και για ύστερα για τον εθνικισμό... Με κάλεσε στα γενέθλιά του στις 30 Απριλίου.
Πάει κι ο τρίτος μήνας της χρονιάς!
No comments:
Post a Comment