Πόσο νωρίς άρχισαν να κελαηδάνε φέτος τα πουλιά! Πάει κοντά ένας μήνας από τότε που με ξύπνησε το πρώτο. Συνήθως ξεκινούσαν τον Απρίλιο…
Πήγα τον L. στο νοσοκομείο για την προγραμματισμένη χημειοθεραπεία. Χάρηκε που είχε και πάλι το 14, το μονόκλινο δωμάτιο, το οποίο ήταν κατειλημμένο την προηγούμενη φορά. Και ξέρεις ότι δεν παίζει ρόλο κάτι… αδιόρατο. Γιατί αν μη τι άλλο, στα γερμανικά νοσοκομεία νιώθεις άνθρωπος και όχι πορτοφόλι.
Ήπια έναν βιαστικό καφέ με τη Μ. κουβεντιάζοντας κυρίως για τις απεργίες στην Ελλάδα που την ενδιαφέρουν άμεσα, αφού σκοπεύει (νομίζω «σκόπευε» - όχι πια) να κατεβεί στην Αθήνα…
Τα ελληνικά ΜΜΕ ανακάλυψαν την ομοφυλοφιλία αλλά οι περισσότεροι φωστήρες τους δεν ξέρουν καν να την διαχωρίζουν από την ομοφυλία. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι γίνεται λόγος για «ομόφυλα ζευγάρια» που είναι τα περισσότερα στον κόσμο. «Ομόφυλος είναι αυτός που ανήκει στην ίδια φυλή, στο ίδιο έθνος» πληροφορούν τα λεξικά και δίνουν ως συνώνυμα τα «ομογενής, ομοεθνής»…
Πήγα στη δουλειά και ύστερα συνάντησα τη Β. στη jour fixe που αποφασίσαμε πως έχουμε τις Δευτέρες. Μεγάλη Δευτέρα εδώ σήμερα. Κανείς δεν δείχνει να νοιάζεται. Τα είπαμε για άλλη μια φορά εφ’ όλης της ύλης και παραλείψαμε άλλα τόσα αυτονόητα. Τι όμορφο που είναι να μην πρέπει να εξηγείς και να προχωράς… Έτσι νιώθω πάντα με τη Β.
1 comment:
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the TV de LCD, I hope you enjoy. The address is http://tv-lcd.blogspot.com. A hug.
Post a Comment