Thursday, July 19, 2007

Τα λαμόγια του ροκ

Είναι δυνατόν να υπάρχουν λαμόγια στο ροκ; Δεν (θα έπρεπε να) είναι μάλλον αντιφατικές οι δύο έννοιες; Ποιο ροκ όμως στη γεμάτη λαμόγια Ελλάδα; Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που δεν υπάρχει ελληνικό ροκ (κοινό), αφού από την ελληνική πιάτσα λείπει η συνέπεια.

Εδώ και μια βδομάδα περιμένω απάντηση επί του οικονομικού από "εκδότη-διευθυντή" (έτσι λέει) και "εμπορικό διευθυντή" (τρομάρα του) μουσικού περιοδικού, ο οποίος

εκεί που μας χρωστούσε μας πήρε και το βόδι. Το βόδι.


Υ.Γ. Ασφαλώς και θα επανέλθω. Πάντως, αν ρίξτε μια ματιά, θα διαπιστώσετε ότι το εν λόγω λαμόγιο είναι ιδιαίτερα προκλητικό σχολιάζοντας άλλα λαμόγια ως λαμόγια!

1 comment:

Ναπoλέων said...

21-7-07/12.00
Προφανώς άσχετο με το ερώτημά σας, όμως έχοντας θαμπωθεί από την στιχοπλοκική μου ικανότητα (εσείς μού τη γαργαλήσατε...)μεταφέρω και εδώ το πρόσφατο πόνημά μου.

Η ΚΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΚΩ

Τους κουμπάρους αγαπώ,
τα λαμόγια συμπαθώ.

Με γαλάζιο ανεβαίνω,
πρασινούλης κατεβαίνω.

Άνω-κάτω, άνω-κάτω
μάς εφτάσανε στον πάτο.

Τα νουδούλια είναι πόπ
τα πασόκια είναι ρόκ.

Πάρτο τό 'να, χτύπα τ' άλλο,
είναι βάσανο μεγάλο.

«Ώ! πόσο βάσανο μεγάλο,
το βάσανο είναι της ζωής»

«Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα...»
προσμένουμε του ..."άξιον εστί" το θαύμα.

«Ώς πότε, παλληκάρια, θα ζώμεν στα στενά;»
ψηφίζοντας τα κόμματα που μπάζουνε νερά;;;

Είδες, τί μού κάνεις;;; Εσύ φταίς Basik !!!

αγάπη - αφοπλισμός - ειρήνη
Ναπολέων