Lifestyle

Τι εννοούμε όταν λέμε «lifestyle»; Ίσως έναν τρόπο ζωής που έχει κάτι το ιδιαίτερο… Ακούμε τους συγκεκριμένους δίσκους (και κάποιους άλλους ούτε που τους αγγίζουμε), συχνάζουμε σε κάποια συγκεκριμένα καφέ, κλαμπ, εστιατόρια (και από κάποια άλλα δεν περνάμε ούτε από έξω), φοράμε κάποια συγκεκριμένα ρούχα (και κάποια άλλα ασφαλώς δεν τα φοράμε, τουλάχιστον όχι πια και ανάθεμα την ώρα που αποφασίσαμε να τακτοποιήσουμε το συρτάρι με τις παλιές μας φωτογραφίες), έχουμε κάποια συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση (καλά, αυτό το τελευταίο ας μην το ψάχνουμε πολύ πολύ) κ.λπ. Και φυσικά έχουμε και κάποιους ξεχωριστούς κώδικες επικοινωνίας: χρησιμοποιούμε συγκεκριμένες λέξεις, κάνουμε χαρακτηριστικές κινήσεις… Να συμφωνήσουμε, λοιπόν, ότι «lifestyle» είναι μια σειρά κανονισμών - κάπως παρακινδυνευμένα - που αποβλέπουν στον αισθησιασμό;
Κάποιος που έχει υιοθετήσει έναν συγκεκριμένο τρόπο ντυσίματος (η γκαρνταρόμπα του αποτελείται αποκλειστικά από μαύρα ρούχα για παράδειγμα), ενδέχεται να ταυτίζει τον τρόπο ζωής του με τον τρόπο ζωής των υπαρξιστών (λέμε τώρα) ή των grufties (ξέρουν αυτοί ποιοι είναι)! Το ίδιο ισχύει και για όσους στιλιζάρουν τη σκέψη τους, την ομιλία τους ή το γράψιμό τους (ουπς!), αλλά και τον τρόπο οδήγησης, συμπεριφοράς προς τους άλλους κ.λπ. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις όμως έχουμε να κάνουμε περισσότερο με «προσωπικά στυλ». Ακόμη και οι πιο προβληματισμένοι, ας πούμε αυτοί που βλέπουν κριτικά το δικό τους lifestyle και του αναγνωρίζουν αξιόλογες ποιότητες, δεν είναι σε θέση να συμβάλουν στη «δημιουργία» του. Συχνά ο ρόλος τους είναι παθητικός και περιορίζεται σε απλή αποδοχή (κάποιου) ή απόρριψη (κάποιου άλλου).
Οι πάμπολλες αισθητικές επιλογές που έχει κανείς σήμερα μπορεί να μπερδεύουν (μη μου πείτε πως δεν έχετε παρατηρήσει την τεράστια αισθητική σύγχυση που επικρατεί γύρω σας), αλλά από την άλλη συνεισφέρουν στην ποικιλομορφία. Ο εξαναγκασμός ωστόσο από τα πράγματα - οικονομική ανεπάρκεια λόγου χάρη - δεν θεωρείται «προσωπικό στυλ». Αντίθετα, το να επιλέξεις να ζεις σαν άστεγος - παρά την καλή οικονομική σου κατάσταση - είναι τρόπος ζωής. Ένας γεωργός μπορεί να μην είχε ποτέ άλλη επιλογή, όταν όμως ένας κάτοικος της πόλης επιλέγει την καλλιέργεια της γης και επιστρέφει στη φύση, τότε αυτό είναι οπωσδήποτε «στυλ ζωής», είτε ατομικό είτε συλλογικό.
Ένα lifestyle έχει ανάγκη από φροντίδα και - όποτε αυτή κρίνεται απαραίτητη - υποστήριξη. Ωστόσο, το να διαλέξει κάποιος σήμερα ένα από όλα αυτά τα «lifestyle» που προσφέρονται, δεν σημαίνει ότι πρέπει να το κρατήσει και να το υπηρετεί εφ’ όρου ζωής. Ούτε χρειάζεται να παραμείνει πιστός σ’ αυτό σε κάθε εκδήλωσή του, ούτε βέβαια να φοβάται μήπως αποκλίνει από τις επιταγές του. Ας αφήσουμε αυτά τα άγχη για τα «ψώνια».
Η πραγματικότητα άλλωστε δείχνει πως κανείς δεν παραμένει συνεπής σε κάποιο συγκεκριμένο στυλ. Η ουσία βρίσκεται στην αναζήτηση και την εύρεση της δικής μας ταυτότητας και των προσωπικών μας αξιών (και από εκεί κι έπειτα το χάος της ασυνέπειας, αλλά δε βαριέσαι…)
Αφήνουμε λοιπόν τις κοινωνιολογικές αναλύσεις του φαινομένου στους ειδικούς. Εμείς φροντίζουμε να γνωρίζουμε όσο το δυνατόν περισσότερα έχει να μας δώσει αυτός ο κόσμος. Και γι’ αυτό κρατάμε όχι μόνο τα μάτια και τα αυτιά, αλλά και το μυαλό μας ορθάνοιχτο!