Γερμανόφωνα Τραγούδια Χωρίς Διαβατήριο - #61

61. Seven Tears, 1981, (Wolff-Ekkerhardt Stein, Wolfgang Jass)

            Ο Oliver Bendt που γεννήθηκε στο Πότσνταμ το 1946 με το όνομα Jürgen Knoch, σπούδασε μουσική από μικρός και υπήρξε μέλος παιδικών χορωδιών.  Με το όνομα George κυκλοφόρησε τέσσερα single και συμμετείχε στις γερμανικές παραστάσεις του μιούζικαλ Hair.  Αργότερα υιοθέτησε το ψευδώνυμο Oliver Bendt, έζησε για τρία χρόνια στο νησί της Καραϊβικής St. Lucia, όπου γνώρισε τη σύζυγό του, Alicia, και συνέλαβε την ιδέα της δημιουργίας των Goombay Dance Band, που οφείλουν το όνομά τους σε έναν κόλπο του νησιού.  Το ζεύγος Bendt εγκαταστάθηκε στο Αμβούργο και μαζί με τρία ακόμα μέλη, την Dorothy Hellings, την Wendy Doorsen και τον Mario Slijngaard, ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις.

            Το Seven Tears ήταν το δεύτερο τραγούδι γερμανικού συγκροτήματος που πήγαινε στο #1 του βρετανικού chart και μάλιστα μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων.  Είχαν προηγηθεί οι Kraftwerk με το The Model και θα ακολουθούσε η Nicole με το A Little Peace.

Βρετανία

1/82 Goombay Dance Band

            Έναν χρόνο νωρίτερα το Sun of Jamaica, πάλι από την πένα των Wolff-Ekkerhardt Stein και Wolfgang Jass, είχε γνωρίσει εντυπωσιακή επιτυχία σε πολλές χώρες (#1 σε Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία, Νότια Αφρική).  Το τραγούδι που πούλησε 11 εκατομμύρια αντίτυπα ξεκινάει περιγράφοντας την επιθυμία του αφηγητή για περιπέτεια, έχοντας δει το φιλμ Mutiny on the Bounty (Ναυτική Ανταρσία) με τον Marlon Brando.  Διασκευασμένο στα γερμανικά από τον Tony Holiday με τίτλο Nie mehr allein sein ανέβηκε μέχρι το #15 του καταλόγου επιτυχιών της Γερμανίας (1980).

            Οι Goombay Dance Band επέστρεψαν το 2009 γιορτάζοντας τα τριαντάχρονά τους, με την ηχογράφηση Which Way to the Worl Cup για το Μουντιάλ 2010.

Βρετανία

50/82 Goombay Dance Band