Γερμανόφωνα Τραγούδια Χωρίς Διαβατήριο - #45

45. My Song of Love, 1931, (Robert Stolz, Robert Gilbert, Harry Graham)

            Η πρεμιέρα της οπερέτας Im weißen Rößl των Ralph Benatzky, Bruno Granichstaedten, Robert Gilbert, Hans Müller-Einigen και Erik Charell δόθηκε στο Βερολίνο το 1930, και με τον τίτλο The White Horse Inn παίχθηκε στο Λονδίνο το 1931 και στη Νέα Υόρκη το 1936 γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία.

            Παρά το γεγονός ότι συχνά αναφέρεται ως έργο του Ralph Benatzky, με λιμπρέτο από τους Hans Müller-Einigen και Erik Charell, η ιστορία του είναι πιο περίπλοκη από αυτή που εξελίσσεται επί σκηνής στο ειδυλλιακό τοπίο της Κάτω Αυστρίας.  Η υπόθεση του έργου που υπέγραψε ο Benatzky βασίζεται σε μια παλαιότερη βερολινέζικη κωμωδία που έγραψαν οι Oskar Blumenthal και Gustav Kadelburg το 1896, εμπνευσμένοι από όσα είδαν κάνοντας διακοπές σε μια αυστριακή λουτρόπολη.  Ο Erik Charell (πραγματικό όνομα: Erich Karl Löwenberg, 1894-1974), που ξεκίνησε από χορευτής για να κάνει εντυπωσιακή καριέρα ως σκηνοθέτης θεάτρου, κυρίως σε επιθεωρήσεις και οπερέτες, συνεργάστηκε στο λιμπρέτο του Im weißen Rößl που σκηνοθέτησε στο Grosses Schauspielhaus.  Την τελευταία στιγμή, προς μεγάλη απογοήτευση του Benatzky, αποφάσισε να προσθέσει μερικά τραγούδια άλλων δημιουργών και έτσι εντάχθηκε το Mein Liebeslied muß ein Walzer sein του Robert Stolz στην τρίτη πράξη, λίγο πριν το φινάλε.  Σαν να μην έφτανε αυτό, προσέλαβε τον Robert Gilbert να ξαναγράψει τους στίχους των τραγουδιών.  Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό.  Όχι μόνο στο Βερολίνο, αλλά και στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη, πάντα σε σκηνοθεσία του Erik Charell το κοινό το υποδέχτηκε με ενθουσιασμό.  Στις αγγλόφωνες μάλιστα, όπως και στις γαλλόφωνες παραγωγές του, υπήρχαν και άλλα εμβόλιμα τραγούδια που ο Charell απαγόρεψε να παίζονται στις γερμανικές παραστάσεις εξαιτίας των οικονομικών απαιτήσεων που είχε ο συνθέτης Robert Stolz.  Το Mein Liebeslied muß ein Walzer sein γνώρισε παγκόσμια επιτυχία όταν ο Harry Graham, που μετέφρασε το έργο για τις λονδρέζικες παραστάσεις το απέδωσε ως My Song of Love.  Στις ΗΠΑ η μετάφραση του έργου έγινε από τον Irving Caesar.

            Ο Robert Gilbert (1899–1978), γιος του επίσης μουσικού Jean Gilbert, υιοθέτησε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του πατέρα του, αφού το πραγματικό του όνομα ήταν Robert David Winterfeld, ενώ μερικές φορές υπέγραφε και ως David Weber.  Σπούδασε φιλοσοφία και ιστορία τέχνης στο Βερολίνο αλλά γρήγορα φάνηκε το ταλέντο του στη μουσική και άρχισε να συνεργάζεται με τον πατέρα του γράφοντας λιμπρέτα για οπερέτες και στίχους τραγουδιών.  Όταν οι ναζί κατέλαβαν την εξουσία αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στο Παρίσι και εν συνεχεία στις ΗΠΑ.  Μετά τον πόλεμο επέστρεψε στη Γερμανία πριν εγκατασταθεί στην Ελβετία, όπου ασχολήθηκε με τη μετάφραση μιούζικαλ όπως τα My Fair Lady, Oklahoma!, Hello Dolly!, Cabaret και Annie Get Your Gun.

            Η δημοτικότητα του Im Weißen Rößl είχε ως αποτέλεσμα να μεταφερθεί και στην μεγάλη οθόνη, περισσότερες από μία φορές.  Ήδη, το 1926, ο Richard Oswald είχε σκηνοθετήσει το θεατρικό έργο για τον βουβό ακόμη κινηματογράφο.  Η πρώτη κινηματογραφική εκδοχή της οπερέτας ήρθε το 1935 από τον σκηνοθέτη Carl Lamac με τον Walter Jura να ερμηνεύει το Mein Liebeslied muß ein Walzer sein.   

Ακολούθησαν οι απόψεις του Willi Forst (1952) και του Werner Jacobs (1960) και δύο τηλεταινίες, συμβάλλοντας στην ταύτιση της αυστριακής εξοχής με το βουκολικά ειδυλλιακό τοπίο και την αύξηση του τουρισμού της χώρας.  Η οπερέτα εξακολουθεί να αναβιώνει σε διάφορες σκηνές μέχρι σήμερα.

            Το My Song of Love τραγούδησαν μεταξύ άλλων οι Winnie Melville & Derek Oldham και Mary Thomas & Andy Cole.

Η εκτέλεση του Marcel Wittrisch: