Ο 16χρονος Άλεξ έχει παρατήσει το σχολείο, δεν βρίσκει δουλειά και η κατάσταση στο σπίτι εξαιτίας του πατριού του είναι αφόρητη. Πριν ακόμη ξεκινήσει να ζει βρίσκεται μπλεγμένος με μια ομάδα νεοναζί. Όταν αυτοί επιτίθενται σε ένα συσσίτιο άστεγων, του αναθέτουν να μαχαιρώσει τον υπεύθυνο κοινωνικό λειτουργό προκειμένου να τον κάνουν ισότιμο μέλος τους. Μετά τη δολοφονία καταφεύγει στο καθαριστήριο του Γκούσταβ Τριτζίνσκι (Helmut Berger), ενός ηλικιωμένου ομοφυλόφιλου. Η ομοιότητα του Άξελ με τον πρώτο του έρωτα γίνεται αφορμή για να αποκαλύψει το παρελθόν του που τον στοιχειώνει. Ο ίδιος, κάποτε μέλος της χιτλερικής νεολαίας, από μια περίεργη συγκυρία βρέθηκε φυλακισμένος σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως και είδε τον φίλο του να δολοφονείται. Η φιλία που θα αναπτυχθεί ανάμεσά τους δίνει καταφύγιο και θέση εργασίας στον νεαρό…
Ο τρόπος που διάλεξε ο Peter Kern να διηγηθεί αυτή την ενδιαφέρουσα ιστορία είναι δυστυχώς βουτηγμένος στα κλισέ και στις σκηνοθετικές ευκολίες. Από τη μια το περιβάλλον του Γκούσταβ - ομοφυλόφιλοι, λεσβίες και τρανσέξουαλ σε παρακμιακά gay bar της Αυστρίας ζούνε τη ζωή τους ενάντια στο κατεστημένο που τους περιθωριοποίησε - κι από την άλλη η παρέα του Άλεξ - μέθυσοι νεοναζί δίχως υπόβαθρο μισούν ακόμη και τους εαυτούς τους. Απόκληροι και παρίες αμφότεροι. Στη σχηματική παρουσίασή τους έχουμε τους δεύτερους βουτηγμένους στην υποκρισία ενώ στους πρώτους περισσέυει η ειλικρίνεια. Ούτε παντοπωλείο να ήταν!
No comments:
Post a Comment