Έπρεπε να πάω στην τράπεζα και στο ταχυδρομείο. Αυτές οι δουλειές δεν είναι καθόλου χρονοβόρες εδώ. Σε λιγότερο από μισή ώρα είχα τελειώσει και με τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ. Επιτέλους ξαναγέμισε το ψυγείο.
Πήρε να χιονίζει. Σαν χαλάζι έμοιαζε περισσότερο. Βαρέθηκα να πάω για κούρεμα, το άφησα για αύριο…
Πολύ ενδιαφέρον το ομώνυμο CD της Lydia Daher. Προϋπόθεση βέβαια να καταλαβαίνει κανείς γερμανικά.
Περίμενα τηλέφωνο από τον L., που τον είχαν μεταφέρει αλλού για αξονική, για να του κάνω επίσκεψη. Η ώρα περνούσε και ανησυχούσα. Πήρα τελικά εγώ. Μόλις είχε επιστρέψει κι ήταν χαρούμενος με τα θετικά αποτελέσματα. Από τη χαρά του, μάλιστα, αψήφησε όλες τις παρενέργειες (μύκητες, πρόβλημα κατάποσης) και έφαγε ψάρι με βραστές πατάτες και εν συνεχεία γλυκό!
Πηγαίνοντας στο νοσοκομείο έπεσα σε χιονοθύελλα. Δεν κράτησε πάνω από δυο – τρία λεπτά, αλλά ήταν αρκετή για να χάσεις την ορατότητα.
Διάβασα το σχόλιο του Tagesspiegel για την τελετή αφής της ολυμπιακής φλόγας:
«Η ελληνική αστυνομία έδειξε ήδη πώς φαντάζεται κανείς τη λαμπαδηδρομία σύμφωνα με τα κινέζικα πρότυπα…»
Οι τελευταίοι διεθνείς ανταποκριτές εκδιώχθηκαν τις προάλλες από τη Λάσα. Ήταν δύο δημοσιογράφοι της βερολινέζικης ΤΑΖ. Η ΤΑΖ είναι κάτι σαν την Αυγή. Αμέσως βγάζει κανείς το συμπέρασμα για τους κόσμους που χωρίζουν τη γερμανική (και οποιαδήποτε άλλης πολιτισμένης χώρας) από την ελληνική αριστερά. Και, φυσικά, όχι μόνο.
Έχασα τον ταχυδρόμο και μαζί και κάποια από τις παραγγελίες μου στο Amazon. Θα περιμένω αναγκαστικά μέχρι αύριο.
2 comments:
Δεν ξέρω αν άκουσες Πετρίδη "χτες" και αν συνειδητοποίησες ότι στα δελτία ειδήσεων της ΝΕΤ έκαναν γαργάρα τη διαμαρτυρία.
Δες και στο σάιτ του Malcolm Brabant τις σκηνές απείρου μπαχαλο-κάλους.
Όπου να 'ναι θα δούμε την Παπαρήγα χέρι-χέρι με τον... Bush. Για την Κίνα ρε γαμώτο.
Post a Comment