Μόλις επέστρεψα από το πασχαλινό τραπέζι της Α. Δηλαδή από το κουνέλι που μαγείρεψε η V. Ήταν ευκαιρία να ξαναδώ και τη Δ., την κόρη της Β. που επίσης ήταν εκεί, που μετεκπαιδεύεται εδώ. Όλα ωραία και καλά, αλλά ήρθα και μπούκωσα από το κάπνισμα των τεσσάρων. Ακόμη τσούζουν τα μάτια μου.
Νωρίτερα είχα κάνει επίσκεψη στον L. και εν συνεχεία πήγα στη Σ., που έλειπε και είχε αφήσει το κλειδί στη διπλανή, για το ματς.
Αν το έστρωνε, όπως απειλούσε το πρωί, θα μιλούσαμε για White Easter.
2 comments:
χεχε εσείς κάνετε πάσχα και μεις ακόμα ούτε τον πρώτο μπακαλιάρο φάγαμε.
Παρότι λέγεται ότι η μη ορθόδοξοι το πάσχα το γιορτάζου σε πιο σωστες ημερομηνίες από εμάς, εγω προτιμώ το δικό μας το πάσχα διότι πέφτει συνήθως αργότερα όταν η άνοιξη έχει μπει για τα καλά, η μόνη εποχή στην οποία μου αρέσει η ελλάδα. Τη βορεια εννοώ γιατί από τη Λάρισα και κάτω τίποτα δε μ αρέσει ;-)
Βρε, καλώς τον! Πού χάθηκες τόσον καιρό;
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ορθόδοξο Πάσχα - σε αντίθεση με τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά - καθορίζεται με το παλιό ημερολόγιο. Φυσικά, το αποκρύπτουν. Κλασική ελληνική αντιμετώπιση.
Post a Comment