Bloc Party

Δεν ξέρω για ποιο λόγο είχε σφηνωθεί στο μυαλό μου το Postbahnhof ως χώρος διεξαγωγής της συναυλίας. Όταν φτάναμε κι όλα ήταν ήσυχα, αποφάσισα να κοιτάξω το εισιτήριο που έγραφε... Columbiahalle. Ουπς, sorry guys!

Καλά δε χάλασε ο κόσμος. Χρόνο είχαμε άλλωστε - τους Biffy Clyro που έπαιζαν πιο πριν είχαμε αποφασίσει να μην τους δούμε - και κάναμε βόλτα με το ταξί μέσα από το Kreuzberg. Συμβολικά; «Να, εδώ είναι η συνοικία των Τούρκων και πολλών εναλλακτικών τύπων, που έχει γίνει τίτλος τραγουδιού των Bloc Party». Ο Γιάννης κι ο Δημήτρης απολάμβαναν την ανατολίτικη χροιά, ο ταξιτζής - αλλοδαπός κι αυτός - έτρεχε τόσο που τον φωτογράφησε το μηχάνημα… «25 ευρώ είναι το πρόστιμο», μου λέει εκνευρισμένος.

Όταν φτάσαμε η αίθουσα ήταν κατάμεστη. Κάπου 3.500 κόσμος. Προλάβαμε, ωστόσο, να πάρουμε μια μπύρα στον κήπο. Στους φίλους μου αρέσει το κοινό, το ποσοστό των κοριτσιών (περίπου 45%) και αργότερα, φυσικά, το γκρουπ. Δυναμικό - σε τέτοιο σημείο που στο ανκόρ πρόσθεσαν και ένα σετ ντραμς (για το Sunday) που έπαιξε ο μπασίστας Gordon Moakes!


Τα φώτα αναβοσβήνουν κι αλλάζουν χρώματα σε σχήματα ζιγκ ζαγκ που θαρρείς ξεπήδησαν από το εβραϊκό μουσείο που βρίσκεται λίγα μέτρα πιο πέρα. Ο Kele Okereke είναι ένας χαρισματικός frontman που εκφράζει τις σκέψεις του για τον ρατσισμό, την τρομο-παράνοια, τον πόλεμο, την κατάθλιψη και - oh, yeah - την ερωτική απογοήτευση. Στο Where Is Home θα ενώσουν τις φωνές τους και τα άλλα μέλη του συγκροτήματος τραγουδώντας a capella. Στα υπόλοιπα κομμάτια ο ντράμερ Matt Tong παίζει… παπάδες.

Οι Bloc Party δίνουν την εντύπωση ότι προσπαθούν να ξεπεράσουν εαυτούς και συνοδοιπόρους. Ίσως είναι ιδιαίτερα φιλόδοξοι, αλλά σίγουρα θα πάω να τους δω και την επόμενη φορά που θα παίξουν εδώ.


Υ.Γ. Ανδρέα, συγνώμη για την ταλαιπωρία που υπέστης εξαιτίας μου.

Το setlist:



Columbiahalle, 4. May 2007