Νομίζω πουθενά αλλού ο όρος Δικτατορία του Προλεταριάτου δεν απέκτησε ποτέ τη σημασία που έχει στην Ελλάδα του σήμερα, όπου ο καθένας κάνει ό,τι του γουστάρει καταπιέζοντας ταυτόχρονα τους άλλους.
Κατάλυση των νόμων στους δρόμους. Στα γήπεδα. Στα σχολεία. Στις εφορίες. Στα κυλικεία. Στην τηλεόραση. Στα νοσοκομεία...
Δεν υπάρχουν κανόνες. Ο πολίτης-μονομάχος κυνηγάει τις χίμαιρες του κατά βούληση. Η παγίδα που ο ίδιος έστησε, τον οδηγεί άλλοτε στη θέση του θύματος κι άλλοτε του θύτη.
Να 'ναι καλά τα ακαταμάχητα βιβλία της Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού που διδάσκονταν μέχρι τώρα.
2 comments:
Ο φασισμός δεν είναι αφηρημένη έννοια. Υπάρχει παντού γύρω μας, στην καθημερινή μας ζωή.
Ναι ρε γαμωτο...το χειροτερο ειναι αυτη η "ανοιξη" στην οποια ειχαμε πολλοι ελπισει πριν απο λιγα χρονια, οτι τα πραγματα θα καλυτερευαν επιτελους. Ουτε σε 50 χρονια.
Post a Comment